ضرورت برندسازی و ورود فناوری به صنعت غذایی
با وجود رکود اقتصادی دنیا در ۵ سال گذشته، این بحران دامنگیر صنعت غذا نشد؛ چرا که مایحتاج اولیه و تامین انرژی مردم از طریق تامین مواد غذایی حاصل میشود.
بنابراین علاوه بر این که ما شاهد هیچ رکودی در صنایع غذایی جهان نبودیم بلکه جهان رویکرد اصلی خود را در جهت تامین مواد غذایی انسانها قرار داده است. بر همین اساس، برنامه سازمانهای بینالمللی برای هزاره سوم بر کاهش گرسنگی و فقر در جهان استوار شده است. در اجلاس جهانی غذا در سال ۱۹۹۶ مصادف با ۱۳۷۵ سران کشورهای جهان متعهد شدند به منظور کاهش گرسنگان جهان به نصف تا سال ۲۰۱۵ مصادف با ۱۳۹۴، سرمایهگذاری بخش خصوصی و دولتی کشورها در بخش کشاورزی را ارتقا دهند.
سیدمحمدرضا مرتضوی، رییس انجمنهای صنفی صنایع غذایی ایران و دبیرکل خانه ایران در گفتوگو با روزنامه صمت از روند تجارت مواد غذایی میگوید.
برندسازی در صنایع غذایی دنیا چه نقشی دارد؟
تمام کشورهای موفق در صنعت غذایی با تکیه بر برندسازی و ایجاد بازار مناسب برای شرکتهای بازرگانی خود در زمینه تولید و صادرات مواد غذایی، هرچه بیشتر از برند ملی خود دفاع و حمایت میکنند. برای مثال زارعان بیشترین قدرت در کنگره امریکا و بیشترین توان در لابی را دارند. یکی از راههای موفقیت این کشورها، تجهیز شرکتهای سرمایهگذار و اختصاص اعتبارات بانکی به آنهاست تا بتوانند با سرمایه کافی محصولات غذایی خود را فرآوری و با نام و نشان کشور خود صادر کنند.
ایران با وجود داشتن بسترهای لازم برای توسعه بخش کشاورزی از سهم مناسبی در بازارهای جهانی برخوردار نیست، برای دستیابی به جایگاه مناسب در بازارهای بینالمللی صنایع غذایی چه روندی را باید در پیش بگیرد؟
اعطای امکانات مدرن آبیاری به جای پرداخت یارانه نقدی به روستاییان میتواند قدم اول باشد. از دیگر اقدامات ضروری یکپارچهسازی زراعت، تامین نهادههای زراعی، اصلاح بذر از دیگر برنامههایی است که باید اجرایی شود. به علاوه استفاده از ماشینآلات نوین کشاورزی و از همه مهمتر اعطای وامهای با بهره بسیار کم از دیگر برنامههایی است که باید مد نظر باشد. البته دولت توجه بسیاری بر این بخش داشته و امید است در آینده نزدیک شرایط بهبود یابد. البته زمانی که صحبت از زراعت میشود تخریب آسان است، اما احیای آن دشوار. ما در سال ۸۴ در تولید گندم به خودکفایی رسیدیم و در سال ۸۵ موفق به صادرات نیز شدیم اما نتوانستیم این روند را حفظ کنیم چرا که روشهای نادرستی را در پیش گرفتیم. به عقیده من، ما میتوانیم در این زمینه، سرمایهگذار خارجی جذب کنیم و با استفاده از سرمایهگذاری شرکتهای بزرگ زراعی، به دانش زراعی دست یابیم.
ورود فناوری در توسعه تولید و صادرات صنایع غذایی چه نقشی دارد؟
ما از نظر فناوری سختافزار و نیروی متخصص هیچ کمبودی نداریم. شرکتهای صنایع غذایی ایران از نظر استفاده از فناوریهای مدرن از ترکیه قویتر است. به جرات میتوان گفت ایران با بیست میلیون تن ظرفیت تولید و ۸ میلیون تن ظرفیت اضافه در صنعت آرد از کشورهای اروپایی موفقتر است. یک اشکال تاریخی وجود دارد و آن این است که هیچگاه محور برنامهریزیهای اقتصادی ما براساس تقویت بخش خصوصی نبوده و نیست. مسئله دیگر نبود سرمایه در گردش و مواد اولیه است. لازم است ابزارهای اعتباری جایگزین پول نقد شود تا رونق لازم
ایجاد گردد.
ضریب امنیت غذایی درجهان و ایران به چه شکل است؟
براساس آمار فائو جهان در سالهای اخیر با بحران غذایی مواجه شده است. بر همین اساس است که سرمایهگذاری با هدف کاهش گرسنگان جهان تا سال ۲۰۱۵ در صدر برنامههای کشورهای جهان و سازمانهای بینالمللی قرار گرفته است. در مورد ایران هم، بر اساس آمار و ارقام در ۸ سال گذشته، ضریب امنیت غذایی ما پایین بوده است، به همین دلیل وابستگی ما به واردات برای تامین مواد غذایی بیشتر شده است. از سال جاری دولت افزایش ضریب امنیت را در دستور برنامههای خود قرار داده است. این موضوع با توجه به سرزمین و آب و هوای ایران، تنها در شرایطی محقق خواهد شد که روشهای خود را در زراعت، کشاورزی و مصرف آب تغییر دهیم. اگر این کار انجام نشود با توجه به میزان بارندگی و برداشت غیرمجازی که از چاههای آب داریم، میزان وابستگی ما برای تامین مواد غذایی مردم به خارج بیشتر میشود.
دیدگاه خود را ثبت کنید
تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟در گفتگو ها شرکت کنید.