امنیت سرمایهگذاری احراز شود
آرمان خالقی، عضو هیاتمدیره خانه صنعت، معدن و تجارت در ارتباط با چرایی بالا بودن ریسک در بخش صنعت به روزنامه گسترش صمت گفت: نخستین عاملی که سبب جلب نظر سرمایهگذار میشود تا سرمایه خود را از بخشی به بخش دیگر منتقل کند یا در بخشی حفظ کند، محرز شدن امنیت سرمایهگذاری برای سرمایهگذار است.
وی ادامه داد: سرمایهگذار باید مطمئن باشد سرمایهای که در بخش صنعت یا معدن سرمایهگذاری میکند، حفظ شده و از بین نخواهد رفت. نکته مهم بعدی مشخص بودن میزان سود و بازدهی سرمایهگذار است. در واقع سرمایهگذار همواره سرمایهگذاری در هر بخش بهطور مثال بخش صنعت را با دیگر بخشها مقایسه میکند و رقابتپذیری و بازدهی این بخشها را مورد ارزیابی قرار میدهد و چنانچه سرمایهگذاری در بخش خدمات، بخش مسکن یا دیگر بخشها جذاب باشد، سرمایهگذار در همان بخش سرمایهگذاری خواهد کرد.
عضو هیاتمدیره خانه صنعت، معدن و تجارت با اشاره به اینکه سرمایهگذاری در بخش صنعت در ایران به نسبت سایر بخشها جذاب به نظر نمیرسد، تصریح کرد: یکی از دلایلی که باعث شده سرمایهگذاری در بخش صنعت جذاب به نظر نرسد، این است که سرمایهگذاری که قصد دارد در این حوزه سرمایهگذاری کند، اگر نخواهد به طور زیر پلهای کار کند باید نسبت به دریافت مجوز و شناسنامه کاری اقدام کند که در اینصورت برای سازمانهای حکومتی نظیر سازمان امور مالیاتی، تامین اجتماعی و اداره کار قابل رهگیری میشود.
وی با تاکید بر اینکه این روند به این معناست که در بخشهایی نظیر صنعت، نظارت و کنترل شدیدی وجود دارد، تصریح کرد: این در حالی است که افرادی که فعالیتهای واسطهگری و دلالی را انتخاب میکنند با توجه به خلأهایی که در سیستم نظارتی و اقتصادی کشور وجود دارد، میتوانند قوانین را به راحتی دور بزنند و تراکنشهای مالی آنها قابل رصد نباشد. اما سرمایه در بخش صنعت قابل پنهان کردن نیست. به همین دلیل سرمایهگذاری در بخش صنعت، اولویت نخست برای سرمایهگذار نخواهد بود.
بازدهی پایین در بخش صنعت
خالقی در ادامه با بیان اینکه، موضوع دیگر سودآور بودن این بخش است، تصریح کرد: بخش تولید همانند بخش خدمات و واسطهگری به نسبت آورده سرمایهگذار، چندان سود و ارزش افزودهای را ایجاد نخواهد کرد. به همین دلیل سودآور نبودن این بخش باعث میشود که افراد تمایل چندانی برای سرمایهگذاری در بخش صنعت نداشته باشند.
وی با تاکید اینکه ریسک سرمایهگذاری در بخش صنعت بالاست، اظهار کرد: با ورود سرمایه به حوزه سرمایهگذاری در بخش صنعت، سرمایه از حالت سهلالوصول بودن خارج شده و قابل تبدیل شدن به پول یا ارز و… نیست. یعنی به نوعی سرمایه زمینگیر میشود و حتی موقع فروش، مشتری خاص خود را میطلبد. بنابراین سرمایهگذاری در این بخش سبب میشود قدرت ریسک افزایش یابد.
عضو هیات مدیره خانه صنعت، معدن و تجارت در پاسخ این سوال که نقش دولت در این روند چیست و برای کاهش ریسک سرمایهگذاری در صنعت باید چه اقداماتی انجام داد، تصریح کرد: وقتی که در کشور نظام جامع مالیاتی وجود داشته باشد تا اطلاعات فردی و اقتصادی، درآمد و تغییر سرمایه آنها در اظهارنامههای مالیاتی ثبت شود، دیگر شاهد جهشهای ثروتی افراد به صورت یک شبه و یکساله نخواهیم بود. در واقع به دلیل نبود نظارت، هماکنون شاهدیم سرمایهها تبدیل به سرمایههای مولد نشدند در صورتی که با در اختیار داشتن نظام جامع مالیاتی در کشور، هر فردی در هر مقطعی سرمایه خود را اظهار کند و به هر اندازه که به میزان سرمایهاش افزوده شود، مالیات خود را بپردازد؛ درآمدهای مالیاتی دولت تحقق خواهد یافت و جلوی فرارهای مالیاتی، مفاسد اقتصادی و قاچاق گرفته خواهد شد.
به گفته خالقی، چنانچه این اتفاق رخ دهد، بخش صنعت با سایر بخشها در حالتی عادلانه قرار خواهد گرفت، نه اینکه بخش صنعت تمامی ضوابط را رعایت کند اما دیگر بخشها اینگونه نباشد.
دولت تشکلهای تخصصی را به بازی بگیرد
وی خاطرنشان کرد: یکی از اتفاقاتی که در بخش صنعت رخ میدهد هماهنگ نبودن سیاستها و تصمیمگیریهاست که به تصمیمگیریهای خلقالساعه معروفند. همیشه این نگرانی وجود دارد که یک صنعت با یک تصمیم و مقررات جدید، زیانده شود که این روند نشان از بیثبات بودن شرایط و نبود قدرت برنامهریزی دارد. بنابراین برای اینکه بتوان ریسک بخش صنعت را کاهش داد، باید اتخاذ اینگونه تصمیمات توسط دولت حساب شده باشد. ضمن آنکه لازم است دولت تشکلهای تخصصی بخش صنعت را در تصمیمگیریها به بازی بگیرد و براساس نظرات و پیشنهادهای آنها اقدام به تصمیمگیری کند.
دیدگاه خود را ثبت کنید
تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟در گفتگو ها شرکت کنید.