توسعه صنعت پوشاک مستلزم افزایش ظرفیت سرمایه گذاری
در این میان، قاچاق پوشاک از دشواریهای جدی برای فعالان این حوزه به شمار میآید. پدیدهای که کارآفرینی، افزایش ظرفیت تولید و توسعه صنعت پوشاک و در پی آن حتی صنعت نساجی را هم به چالش میکشد.
براساس آمار رسمی گمرک؛ در یازده ماه سال 95 حدود 60 میلیون دلار پوشاک وارد کشور شده، این در حالی است که آمارهای جهانی واردات کالا به ایران رقمی بسیار بالاتر از 60 میلیون دلار را نشان می دهد. آمار سالهای 2016- 2015 نشان دهنده واردات یک میلیاردی پوشاک است و قاعدتا بخشی از این حجم واردات را محصولات قاچاق تشکیل می دهد.
بعضی منابع میگویند که قریب به 25 تا 30 درصد از پوشاک قاچاق از ترکیه وارد کشور می شود، اما نباید از این مهم غافل شد که ترکیه پس از چین و امارات در رتبه سوم قاچاق پوشاک به ایران قرار دارد. بنابراین در صد زیادی از پوشاک و پارچه های موجود در بازار داخل از طریق مبادی غیر رسمی و به صورت قاچاق به ویترین مغازهها می رسد و در سایه این اتفاق سالانه میلیاردها دلار به اقتصاد ملی ضربه وارد میشود.بسیاری از فعالان این عرصه اذعان دارند که واردات بی رویه در کنار قاچاق محصولات این بخش، آثار مخربی را بر بازار این محصولات در ایران گذاشته است.
با وجود همه این فراز و فرودها، صنعت پوشاک ایران هم سهمی را در بازارهای جهانی به خود اختصاص داده، چنان که سالیانه قریب به 100 تا 120 میلیون دلار از طریق صادرات پوشاک ایرانی حاصل می شود. نظر به این بستر و ظرفیت موجود، شناخت بازارهای هدف و اولویت بندی بازارهای بالقوه در این حوزه می تواند در تدوین استراتژی بازاریابی جهانی برای پوشاک ایران مفید واقع شود.
در حال حاضر کشورهای مختلفی مقصد صادرات پوشاک ایران هستند اما تمایل صادرات بیشتر به سمت کشورهای اروپایی است که از قدرت خرید بالاتری برخوردارند. کشور روسیه یکی از بازارهای هدف به شمار میآید، اگر چه در مقاطعی صادرات کفش و پوشاک ایرانی به این کشور متوقف شد اما خوشبختانه این روند بار دیگر از سر گرفته شده و امیدواریم تداوم داشته باشد.
انجام هر اقدامی در حوزه پوشاک مستلزم توسعه سرمایه گذاری در این صنعت است. به طور مثال کشوری همچون ترکیه که 10 تا 12 میلیارد دلار صادرات دارد ظرفیت تولیدش به مراتب بیشتر از ایران است. بنابراین باید توسعه صنعت نساجی و پوشاک در دستور کار قرار گیرد. حال اگر این مهم محقق شود و کالایی با کیفیت مناسب به بازارهای جهانی عرضه شود می توان علاوه بر حفظ بازارهای فعلی، بازارهای جدیدی را نیز شناسایی کرد.
توسعه، به روزرسانی، بازسازی و نوسازی صنعت پوشاک از دیگر اقداماتی هستند که به منظور ارتقای صنعت پوشاک کشور انجام گرفته است. علاوه بر این اقدامات، نشان دادن توانمندی های تولیدات داخلی و جلب اعتماد عمومی به منظور حمایت از تولید داخلی باید انجام گیرد. خوشبختانه در سالهای اخیر توانمندیهای داخلی به خوبی به مردم معرفی شده و اعتماد مردم به تولید داخلی افزایش یافته است. حال به طور متقابل تولیدکنندگان باید به مد، طراحی و کیفیت محصول تولیدی نیز توجه بیشتری مبذول دارند؛ البته این اقدامات در سال های اخیر انجام گرفته، اما کفایت نمی کند. همچنین تولیدکنندگان باید به تبلیغات و برندسازی توجه ویژه ای داشته باشند، چرا که در بحث نساجی و پوشاک، نام و نشان تجاری در فروش محصول بسیار موثر است. به تازگی انجمن های صنعت پوشاک در راستای شناساندن تولید داخلی هماهنگ عمل کردند.
اما یک مشکل اساسی دیگر، بالا بودن قیمت تمامشده محصولات نسبت به کالاهای مشابه خارجی، ضعف فناوری، تامین نقدینگی و سرمایه در گردش، بالا بودن نرخ بهره، فرسوده بودن ماشین آلات و… است که صنعتگران در صنعت پوشاک با آن مواجه هستند.
یادمان نرود، صنایع نساجی و پوشاک از قدیمی ترین صنایع موجود در ایران به شمار میآیند و به پشتوانه همین قدمت طولانی و حجم انبوه سرمایه گذاری و تجربه نیروی انسانی و ارتباط با دیگر صنایع میتوانند نقش مهمی در توسعه اقتصاد پایدار ایفا کنند. از این رو رعایت ضوابط، قوانین و مقررات و پیشگیری از قاچاق و مهار واردات بیرویه در کنار برنامهریزیهای مدیریتی میتواند گامی در راستای ارتقای تولید ملی باشد.
البته تاکنون گامهایی در این رابطه برداشته شده است، برای نمونه، در همین رابطه کارگروه پوشاک تشکیل شده و در حال بررسی و رفع مشکلات صنعت نساجی است. به نظر میرسد ایجاد یک همگرایی در همه ارکان درگیر در این حوزه میتواند به بهبود شرایط و بهرهمندی از این ظرفیت مهم کمک شایانی کند.
گلنار نصراللهی مشاور ارشد وزیر صنعت، معدن و تجارت در امور نساجی
دیدگاه خود را ثبت کنید
تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟در گفتگو ها شرکت کنید.