دردهای تولیدگران برای دوباره شنیدن مسئولان
تکراری و حتی نخنما شده است اگر بگوییم سیستم بانکی ما و امپراتوریاش آنقدر با سودهای بالای بیست و چند درصد (فقط خود بانکیها میدانند این سودها چطور محاسبه میشود!) تولید را نشانه گرفته است و در این میان هرروز خط تولید صنایع کوچکتر و سفرۀ کارگران ایرانی جمع و جورتر. تکراری است اگر بگوییم همه، از مسئول و غیرمسئول، از منِ خریدار تا توی تولیدکننده، سنگ تولید را به سینه زدهایم اما برای خرید چشممان فقط به سمت مارکها و برندها بوده است تا چشمنوازی کند میان فک و فامیل. تکراری است اگر قولهای مسئولان را که تعدادش هم کم نیست ردیف کنیم، قولهایی که مسئولان دادهاند که مشکلات تولید برداشته میشود اما بازهم بانکها هستند که حرف اول و آخر را میزنند و با سودهای خود بر تولید میتازند و در این میان «آنچه البته به جایی نرسد فریاد است». به مناسبت روز صنعت و معدن روزنامۀ مردمی شهرآرا در گزارشی از تولیدکنندگان استان گوشهای از تلاشها و دغدغههای این سنگربانان اقتصاد مقاومتی را منتشر میکند.
٧٠ درصد لوازمالتحریر خارجی است
سعید محتشم، مؤسس شرکت تولیدی انواع مداد و مدادرنگی در استان، یکی از فعالان صنعت خراسان رضوی است که توانسته است با وجود تحریمها و بعضاً خودتحریمیهای برخی از دستگاههای داخلی به عنوان یک کارآفرین برتر در استان زمینۀ اشتغال ١٠٠ نفر از مددجویان کمیتۀ امداد امامخمینی(ره) را به صورت مشاغل خانگی و ۶۵ نفر را به صورت بیمهای در این کارخانه فراهم کند. این کارآفرین استان در توضیحاتی دربارۀ اشتغال ایجادشده در واحد تولیدی تولید مداد و مدادرنگی به تولید این نوع لوازمالتحریر از کاغذ باطله و روزنامهها اشاره داشت. به گفتۀ او برای جلوگیری از قطع درختان در تولید مداد و مدادرنگی این شرکت نقشی حمایتی در محیط زیست دارد. محتشم به عنوان یک تولیدکننده انتظارات و خواستهایی از مسئولان استان داشت و گفت: «در شرایط کنونی اقتصاد کشور آنچه بیش از همه تولیدکنندگان به آن نیاز دارند حمایت از تولیدکنندۀ داخلی است.». به اعتقاد این کارآفرین حوزۀ لوازمالتحریر در بدنۀ اقتصاد کشور تولیدکننده یک دست و مسئولان و حمایتهای آنان دست دیگری هستند که در این رابطه باید تأکید داشت که یک دست صدا ندارد و مسئولان با حمایتهایشان میتوانند در کنار تولید صدای صنعت و تولید داخل را رساتر کنند.
تولیدی که کم شد، بستهبندیای که از رونق افتاد
یوسف پاقدم یکی دیگر از تولیدکنندگان استان در حوزۀ صنایع بستهبندی است. او این صنعت را یکی از صنایع پایانی در زنجیرۀ تولید ذکر کرد و گفت: «واحدهای بستهبندی در حلقۀ پایانی زنجیرۀ تولید قرار دارند تا کالای تولیدشده بستهبندی شود اما در این ارتباط آنچه اکنون این واحدها و تدوام فعالیت آنان را تحت تأثیر قرار داده است کم شدن فعالیت سایر واحدهای تولیدی در استان است.».
به گفتۀ او همین کاهش فعالیت واحدهای تولیدی بهویژه صنایع لبنی وضعیت صنایع بستهبندی را با شرایط رکود و کاهش تولید همراه کرده است. وی خطاب به مسئولان خواستار راه حل اساسی برای حل مشکلات واحدهای تولیدی شد و تصریح کرد: «در تمام این چند سال بارها مشکلات واحدهای تولیدی از سوی مسئولان یا تولیدکنندگان مطرح شده است اما در عمل آنچه همچنان وجود دارد این مشکلات است.». این تولیدکننده یکی از اقدامات اساسی در رفع مشکلات حوزۀ تولید را منوط به افزایش قدرت خرید مردم دانست و یادآور شد: «تا زمانی که قدرت خرید مردم افزایش نیابد تولیدات داخل نیز فروش نمیشود و در انبارهای واحدهای تولیدی محصولات باقی خواهد ماند.». به گفتۀ وی، جدا از قدرت خرید، موضوع گردش مالی و نقدینگی واحدهای تولیدی یکی دیگر از مشکلات حوزۀ تولید است تا جایی که اکنون بخشی از فروش محصولات واحدهای تولیدی نیز به دلیل نبود همین نقدینگی با چکهای برگشتی مواجه میشود. پاقدم این را هم گفت که به دلیل مشکلات نقدینگی برخی از واحدهای تولیدی در استان گلستان و مازندران که با این واحد تولیدی رابطۀ کاری داشتند نتوانستند پرداختی داشته باشند و اکنون در انتظار دریافت وامی هستند که بدهیهای خود را بپردازند.
آنچه البته به جایی نرسد فریاد است
سید مجید حسینی، یکی دیگر از تولیدکنندگان حوزۀ صنعت بستهبندی مواد غذایی، در گفتگو با خبرنگار شهرآرا در ابتدا به واحد تولیدی خود که در حوزۀ بستهبندی خشکبار فعال است اشارهای داشت. به گفتۀ او این واحد تولیدی توانسته است زمینۀ اشتغال ٧٠ نفر را فراهم کند. این تولیدکنندۀ حوزۀ صنعت بستهبندی مواد غذایی در ادامه به لیست کردن مشکلات صنایع کوچک استان پرداخت و گفت: «واحد صنعتی ما جزو واحدهای صنعتی کوچک است. البته آنچه باید به این موضوع اضافه کرد آن است که بخش غالب واحدهای تولیدی استان را صنایع کوچک به خود اختصاص دادهاند.».
حسینی سرلیست مشکلات واحدهای تولیدی را همانند دیگر تولیدکنندگان به حوزۀ نقدینگی مربوط دانست و گفت: «آنچه اکنون واحدهای تولیدی به عنوان معضل دستبهگریبان آن هستند نبودِ سرمایۀ در گردش است. جدا از آن، مدتزمان برگشت نقدینگی به واحدهای تولیدی نیز طولانیتر شده است.». به گفتۀ وی کمبود نقدینگی اکنون به جایی رسیده است که درصد درخورتوجهی از چکهای برگشتی به علت نقد نشدن مطالبات تولیدکنندگان از بازار برگشت داده میشود و اکنون واحد تولیدی وی بیش از ٢ میلیارد تومان مطالبه از محل فروش محصولات خود در غالب چک برگشتی دارد.».
این تولیدکننده مشکل بعدی را به بانکها و سودهایی که آنان از تولید طلب میکنند گره زد و گفت: «در استان با وجود اینکه استاندار خراسان رضوی و رئیس سازمان صنعت، معدن و تجارت استان بارها در ستاد تسهیل و رفع موانع تولید خواستار همراهی بانکها با تولید شدهاند آنچه البته به جایی نرسد فریاد است.». وی ادامه داد: «بانکها همچنان با همان رویههای ثابت خود اقدام به دریافت سود تا نرخ حتی ٢٢درصد از تولید میکنند. مگر حاشیۀ سود تولید در کشور چقدر است که بانکها اکنون تولید و به تبع آن اشتغال کشور را نشانه گرفتهاند و با سودهای کلان آن را به تاراج میبرند؟». با همۀ این موارد، این تولیدکنندۀ داخلی است که همچنان، با وجود تحریم، مشکلات نقدینگی و سریال ادامهدار نرخ بالای سودهای بانکی، در سنگر تولید تا جایی که میتواند تلاش میکند کارگر ایرانی با دست و پنجه و هنر خود کالایی تولید کند، نانی در سفره بگذارد و چرخ تولید کشور و زندگی کارگران بچرخد، اگر سنگهای پیش پای تولید برداشته شود.
دیدگاه خود را ثبت کنید
تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟در گفتگو ها شرکت کنید.