حرکت بر مدار برنامه
سال 1394پنجمین برنامه توسعه پس از انقلاب و دهمین برنامه توسعه در طول تاریخ کشور به پایان میرسد و ظاهراً دولت از هم اکنون در صدد برنامه ریزی جهت تدوین برنامه ششم توسعه اقتصادی ، اجتماعی و فرهنگی است ، حرکت بر مدار برنامه کاری است عقلانی و انتظاری است به حق از دولت تدبیر و امید ، اما به نظر میرسد قبل از هر چیز دولت اگر بخواهد توفیقات لازم را کسب نماید بایستی روی سه نکته مهم وکلیدی تمرکز نماید :
نکته اول : آسیب شناسی برنامه های قبلی
بررسی ، تحلیل و آسیب شناسی پنج برنامه توسعه قبلی و میزان تحقق آن میتواند پیش نیاز تدوین برنامه ششم توسعه باشد ، به باور بسیاری از کارشناسان اقتصادی تنها برنامه توسعه پس از انقلاب که نسبتاً موفق بوده و بخش اعظم آن محقق گردید برنامه سوم توسعه بوده است و ظاهراً چهار برنامه دیگر در عمل با اهداف تدوین شده فاصله معناداری دارد ، جای دوری نرویم چهارمین سال برنامه پنجم توسعه رادر حالی پشت سر میگذاریم که بر اساس برنامه می بایستی سالانه از رشد اقتصادی 8 درصد برخوردار شویم این در حالی است که سال های 92- 91- 90 با رشد 2/2- ، 5/8- ، 3 درصد مواجه بوده ایم و پیش بینی کارشناسان برای سال 93 حدود 1% رشد اقتصادی است یعنی اگر سال 1394 که سال پایانی برنامه است با رشد اقتصادی 4% مواجه شویم سرجمع برنامه به رشد صفر درصد می رسیم ، تحلیل و آسیب شناسی برنامه های قبلی علاوه بر اینکه چرایی عدم تحقق را بما نشان خواهد داد فرصت دوباره ای است تا آن بخشهای محقق نشده و دارای اولویت را مجدداً در برنامه ششم گنجاند و مضافاً اینکه خود سنجی و خود سنجشی را یکبار بصورت جدی در زمینه برنامه نویسی و اجرا مورد کنکاش و ارزیابی قرار دهیم .
نکته دوم : تمرکز بر کوچک سازی دولت
یکی از معضلات جدی کشور فربه گی و بزرگی بیش از حد دولت است که حاصل آن نیز ناکارآمدی است که به عینه در بسیاری از دستگاههای دولتی قابل لمس و مشاهده است ، اگر شرایط به همین گونه پیش برود کمتر از 5 سال دیگر کل بودجه کشور بایستی صرف هزینه های جاری بشود ، کما اینکه در شرایط حاضر نیز از بودجه 800 هزار میلیارد تومانی کشور حدود 600هزار میلیارد آن صرف شرکت ها و سازمانهای وابسته به دولت میشود که عمدتاً نیز زیان ده هستند ، واگذاری شرکتهای دولتی بر اساس اصل 44 قانون اساسی و برون سپاری امور غیر حاکمیتی دستگاههای دولتی به بخش خصوصی یک الزام جدی است که بایستی در برنامه ششم توسعه به صورت جدی بر آن تمرکز شود و دولت مکلف شود که نقش خود را در GDP در پایان برنامه ششم به کمتر از 30% برساند، اقتصادهای پویا ، توسعه یافته و یا در حال توسعه صرفاً از این مسیر به توسعه پایدار رسیده اند ، فراموش نکنیم در دیدار اخیر روسای جمهور ایران و ترکیه آقای روحانی از سهم دولت ترکیه در GDP آن کشور سوال نمودند و پاسخ همتای ترکیه ای ، رئیس جمهور را به تعجب واداشت ، بلی سهم دولت ترکیه در GDP آن کشور عدد صفر است . اگر اراده ای بر توسعه پایدار اقتصادی در کشور وجود دارد این مهم صرفاً با کوچک و چابک سازی دولت و سپردن امور به دست مردم میسر است و لاغیر ، تجربه هشت سال دفاع مقدس بزرگترین گواه بر این مطالبه به حق است .
نکته سوم : محوریت اقتصاد مقاومتی
تردیدی نیست که ساختارها و بنیانهای اقتصادی کشور به جد شکننده و آسیب پذیر است و بزرگترین شاهد بر این ادعا نیز تحریمهای دو سه سال اخیر قدرتهای ستمگر جهانی علیه ملت بزرگ ایران اسلامی است ، معمولاً در جنگها و تخاصمات ، دشمن تمرکز خود را بر ضربه زدن به نقاط آسیب پذیر طرف مقابل می گذارد که تحریمهای دول استکباری نیز منبعث از همین استراتژی است پس لازمست در تدوین برنامه ششم ابلاغیه مقام معظم رهبری در خصوص سیاستهای کلان اقتصاد مقاومتی بصورت جد مد نظر قرار گیرد و ظرفیت کشور بسمت تقویت ساختارها و بنیانهای اقتصادی با محوریت تولید داخل بکار گرفته شود.
فیروز ابراهیمی
دبیر خانه صنعت ، معدن و تجارت خراسان رضوی
دیدگاه خود را ثبت کنید
تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟در گفتگو ها شرکت کنید.