گویا فقط صنعت مزاحم است!
به گزارش پایگاه خبری اتفاقیه ، درست است که امسال، سال اقتصادمقاومتی است و فوندانسیون اقتصادمقاومتی، روی شانههای بخش خصوصی سوار است، اما اینجا خراسان است و در خراسان، خیلی چیزها طور دیگری تاویل و تفسیر میشود. در روزگاری که باید با چراغ، به دنبال سرمایه گذاری گشت که حاضر باشد، به ازای هر فرصت شغلی پایدار، 5میلیارد ریال هزینه کند، اینجا گروهی میکوشند تا صنایع مستقر در محورغرب مشهد را به ستوه بیاورند تا مِهرش را حلال و جانش را آزاد کند و زمین و کارخانهاش را بگذارد و بگذرد!
اول، بهانه آلاینده بودن این صنایع را کردند و دلیل آوردند چون بادهای مشهد، از شرق به غرب میوزد، آلودگی این واحدهای صنعتی، روی آسمان مشهد جمع میشود و بعد نتیجه گرفتند: صنعت از محورغرب باید برود. هرچه گفتیم ما خودمان مخالف آسیب رساندن به محیط زیست هستیم و اگر با عدد و رقم نشان دادید واحدهای مستقر در محورغرب، آلایندگیشان، بیش از استانداردهای رایج است، خودمان اولین مدعی آنها خواهیم بود، گوش کسی بدهکار نبود.
دوم، بهانه آوردند محورغرب، دشت آبخوان مشهد است و وجود این صنایع، موجب آلودگی منابع آبی دشت مشهد میشود و باز ساده ترین راه را پیشنهاد کردند: صنعت از محورغرب باید برود. باز دلیل آوردیم که صنایع آلاینده، طبق قانون، «یک در هزار فروش و نه سودشان» را، تاکید می کنم «یک در هزار فروش و نه سودشان» را به خزانه دولت جریمه میشوند. پس آنها خودشان بیشتر از دیگران، دلشان به حال جیبشان می سوزد، باز کسی به این گفته توجهی نکرد.
وقتی صاحبان صنایع محورغرب که 30-40سال از طلاییترین روزهای عمرشان را برای ساختن محورغرب و آبادکردن این پهنه صرف کرده اند در سال1391، از دولت دهم، مجوز تداوم فعالیت در محورغرب را گرفتند، همین گروه پرقدرت و متنفذ مخالفین، سنگ بزرگ دیگری انداختند تا شاید صنعتگر بی پناه، بگذارد و برود. این بار گفتند: به یک شرط میگذاریم بمانی و آن شرط این است که بروی و با شهرداری توافق کنی. فورجه زمانی هم گذاشتند که اگر سر 3ماه توافق نکردی، مصوبه باطل و رفتن، لازم الاجراست.
توافق با شهرداری، یک اسم رمز است. چهکسی است نداند شهرداری تحت چه شرایطی حاضر به توافق است؟ کمیسیون ماده5، صنعتگران بیپناه را به مدیریت شهر حواله کرد تا آخرین رمق بخش خصوصی هم، در دالان ها و کریدورهای شهرداری هرز برود و چون صنعت، پس از هشت سال تحریم و تهدید، پولی برای خرج کردن در اتاقهای شهرداری ندارد، پس توافق با شهرداری، عملا ناممکن و کل داستان فیصله خواهدیافت.
شهرداری اما در این بین و برای توافق با صنعتگران، اعداد و ارقامی را مطالبه میکند که پدرجدّ کارآفرینان محورغرب هم از عهده پرداختش برنمی آیند. شهرداری میگوید 30درصد زمینت را به عنوان «عوارض ورود به محدوده» بده تا بعد، سر باقی اعداد و ارقام بنشینیم و باهم صحبت کنیم. غیر از عوارض ورود به محدوده، سهم شوارع، حق پذیره نویسی، عوارض تغییر کاربری و… هم هست که فعلا به آن ها کاری نداریم.
اما «عوارض ورود به محدوده» عوارضی است که اراضی خارج از محدوده خدماتی شهر، برای ورود به محدوده و بهرهمندی از خدمات عمومی شهرداری، به درخواست و تمایل خود، میپردازند و شهرداری می پذیرد آن محدوده، به حوزه خدماتیاش اضافه گردد. میزانش نیز توسط مجلس شورای اسلامی، 20درصد تعیین شده است. در مورد صنایع محورغرب که بیشترشان، قبل از باز شدن پای شهرداری به محورغرب، در این مکان حضور داشته و شهر بر آنها وارد شده، نه آنها بر شهر، چنین عوارضی به هیچوجه تعلق نمی گیرد. با اینحال، سال1391، در کمیته اجرایی نمودن مصوبات سفر استانی دولت دهم، برای کمک به شهرداری، مصوبهای از تصویب گذشت که صنایع محورغرب، حداکثر 10درصد، عوارض ورود به محدوده بپردازند.
حالا اما ورق برگشته و با لطف اداره کل راه و شهرسازی، ریش و قیچی به شهرداری داده شده تا هرطور میخواهد و میتواند، با صنعتگران محورغرب «توافق» کند و اگر هم نکرد، فدای سرش. این صنعتگران هستند که باید دُمشان را روی کولشان بگذارند و از خانه اجدادیشان بیرون بروند و آنوقت، زمینهای گران قیمت این محور، توسط دلالان بازار مسکن، چند دست خواهدچرخید و در حاشیه بزرگراه آزادی، آسمان خراشهای مجلل ساخته خواهدشد. جمعیتی که میآید تا در این انبوهِ برجها و باروها سکنی گزیند، لابد نه پساب و فاضلابی دارد که دشت آبخوان مشهد را آلوده کند و نه دود ماشین و بخاری و آبگرمکنی که بادهای غالبا شرق به غرب، آلودگیشان را روی سر مشهد آوار نماید.
گویا در این شهر فقط صنعت مزاحم است که آنهم به لطف آقایان تا چندماه دیگر مرخص است.
دبیر گروه صنایع محورغرب مشهد
امیرشهلا
دیدگاه خود را ثبت کنید
تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟در گفتگو ها شرکت کنید.