اقتصاد دانش بنیان پیش شرط اقتصاد مقاومتی
ملت ایران که پس از پیروزی انقلاب همه موانع را پشت سر گذاشته، در آستانه دستیابی به دانشهای بسیار پیشرفته با تهاجمی روبهرو شده است که جلوگیری از پیشرفت بیشتر ایران را به هر نحو ممکن هدف قرار داده است. در این برهه حساس اگر بنا باشد نظام جمهوری اسلامی عقبنشینی کند، به یقین حد توقفی برای این عقبنشینی نخواهد بود، بلکه باید در همه عرصههای دانش نوین عقبنشینی کند.
نظام جمهوری اسلامی ایران در طول چند دهه گذشته مسیر دستیابی به دانشهای نوین را پیموده و این علوم را یکی پس از دیگری در اختیار گرفته است. دانشمندان جوان ایرانی به طور جدی در پی دستیابی به این دانشها هستند و به حمدا… به مراحل خوبی از آن دست یافتهاند و مسیر برای آنها هموار شده است.
فشارها و تحریمهای اقتصادی مانند تحریم بانک مرکزی متوجه این هدف است که مانع از پیشرفتهای پیاپی ایران در دستیابی به دانشهای نوین گردد. اقتصاد مقاومتی دقیقا در چنین شرایطی معنی مییابد؛ یعنی در شرایطی که کشور تحت تهاجم اقتصای میباشد و متقابلاً به دنبال مأیوس کردن دشمن از دستیابی به نقشههایش است.
تجربههای گذشته
تجربههای گذشته ثابت کرده که ما میتوانیم در قبال این تهاجم دشمن مقاومت کنیم. ما در دوران دفاع مقدس با اینکه دستمان خالی بود و همه کشورها به کمک صدام آمده بودند، توانستیم با مقاومت هشت ساله خود به جایی برسیم که دشمن را مجبور به شکست و پشتیبانان او را دچار یأس کنیم. آنها ناگزیر شدند بدون اینکه دستاوردی داشته باشند، این جنگ را خاتمه دهند.
در اقتصاد مقاومتی هم ما باید همان مسیر مقاومت در دوران دفاع مقدس را دنبال کنیم، یعنی باید بتوانیم با تکیه بر امکانات داخلی، نیروی انسانی، سرمایه، سرمایهگذار و امکاناتی که در زمینههای کشاورزی، صنعت و معدن و تجارت در کشور وجود دارد و نیز با اتکا به خداوند و استفاده از ظرفیتهای کمتر استفاده شده مانند شرکتهای دانشبنیان در برابر فشارهای جدید مقاومت کنیم و این دوران گذار را بهسلامت بگذرانیم.
شرکتهای دانشبنیان در حکم واسطههایی بین شرکتهای علمی و پژوهشی هستند که فناوریهای نو را تولید میکنند. این شرکتها با ابتکاراتشان مرزهای فناوری را گسترش میدهند. شرکتهای دانشبنیان با اتکا به این دانش نو، دانش را به فناوری تجاری، کالا و تولید تبدیل میکنند و امکان عرضه آن را در داخل و خارج کشور فراهم میآورند.
در قانون برنامه پنجم توسعه پیشبینی شده که کشور تا پایان این برنامه 20هزار شرکت دانشبنیان داشته باشد. برای این کار لازم است ما مراحل زیر را بپیماییم:
اولاً خودمان را با اقتصاد دانش بنیان از محصولات فناوریهای جدید وارداتی بی نیاز کنیم تا از اتکا به کالاهای خارجی بینیاز شویم.
ثانیاً باید بتوانیم خود دانش را تجاریسازی کنیم، یعنی علاوه بر اینکه این کالاها در عرصه داخل مورد استفاده قرار دهیم، در عرصه بینالمللی هم بهعنوان یک رقیب قدرتمند عرضه کنیم. از آنجا که معمولاً تولیدات داخلی ما میتواند ارزانتر از تولیدات کشورهای پیشرفته صنعتی به بازارهای جهانی عرضه شود، ما میتوانیم با عرضه این محصولات نیاز کشورهایی را تأمین کنیم که این نیازشان سبب وابستگی آنها به کشورهای صنعتی شده است.
*رئیس کمیسیون برنامه و بودجه مجلس
حجتالاسلاموالمسلمین مصباحیمقدم *
دیدگاه خود را ثبت کنید
تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟در گفتگو ها شرکت کنید.